Yazmayı Sevmek

El yazısı yazmayı çok severim derken bir gün uyandığımda yaşamadığımı fark ettim. Hoş, bundan önce müzik dinlemeyi severken sol kulağımın farklı bir basınçla duyduğunu fark ettim; yani, eskisi gibi keyifle dinleyemiyorum. Günler geçtikçe yürümekte zorlandım. En son konuşmakta zorlanmaya başladım. Otuz dört yaşımda beyincik bölgesinde kanama vardı. Beyin kanaması geçirmiştim. Bir haftadır yaşadığım problemlerin kaynağı buymuş. Ben eşimle yürüyerek gittim hastaneye. Neyse nefes alıyorum, uzuvlarım çalışıyor ve telefondan da olsa yazabiliyorum (kağıda yazmayı denedim ama...) muhtemelen iyileşeceğim.

Bunları neden anlattım? Söylenildiği gibi; siz planlar yaparken hayat önünüze ne koyarsa onunla yetinmek zorundasınız.

İş hayatı; kariyer, çalışmak, egolar, güçler, dedikodular...

Boş verin.

Yeni işler, farklı hayatlar, hobiler...

Hayatta olmayabilirdim. Uzuvlarım kalıcı olarak çalışmayabilirdi. Hiçbir şey hatırlamayabilirdim. Yatağa bağlı olabilirdim.

Ne için peki? Ne yapmak için?

Siz söyleyin ne için olduğunu?